vangstberichten: maandag 09 augustus 2010

Hallo vis vrienden,

Nadat we aangekomen zijn in Port Zelande ga ik vissen op het strand van Renesse. Ik ga erop bij strand opgang 18 Kijkduin en kom links van het strandpaviljoen het strand op. Er staat gelukkig weinig wind zw 2 a 3 bft hooguit, temperatuur een graad of 15 °C. Als aas heb ik nog 4 ons steekzagers (meegenomen bij Avicentra in Monster). Om 22:15 uur gaat de eerste hengel erin met wapperlijntjes, 20 minuten later volgt de 2e met metalen afhouders, lood 175 gram ongeankerd. Het water staat laag en er liggen allemaal boeien, even ben ik bang dat er netten aan verbonden zijn, maar dat is niet zo, het lijkt er meer op dat het een soort scheidslijn is voor de mensen dat ze niet tever de zee ingaan.

Het is een erg donker strand, alleen een beetje dim verlichting van het strandpaviljoen. Regelmatig heb ik kale haken en veel sla (zeewier) op de lijnen zonder verder een stootje gezien te hebben. Het enige wat ik regelmatig vang zijn zeesterren (totaal 6 stuks). De stroming wordt sterker en ik moet overschakelen op 160 gram geankerd. Rond 01:30 uur komt het water snel op, nu wist ik dat van tevoren van de site van Herbert vd Vlugt bij stekken Renesse dat het water snel op zou komen en dat je de zwin (diepte evenwijdig aan het strand) in tegenstelling tot mui (diepte haaks op het strand) achter je goed in de gaten moet houden. Maar desondanks dat, wat er toen gebeurde ging allemaal zo ongeloofelijk snel.

Ik draai 1 hengel naarbinnen met een flinke bonk sla aan de lijn, rechts van me zie ik langzaam een spiegel van water op me af komen, maar de zwin staat nog droog. Het volgende oogenblik verplaats ik m'n koffer naar achteren het strand op en zie dat de zwin volgelopen is, ik sta op een eiland, shit! Ik draai m'n 2e hengel binnen en snel waad ik op middelhoogte al, door het water naar de kant met m'n kist die al gauw een 100 meter ver ligt, het gaat erg zwaar door de sterke stroming in de zwin. Dan weer terug om m'n hengels, standaard, loodtas, aastas en koelbox te halen. Het eiland is in enkele minuten verdwenen en m'n spullen dobberen in het water. In een fractie van een seconde besluit ik m'n onderlijnen met lood en bonken zeewier af te klippen en achter te laten.

Ik neem m'n twee hengels met molens en standaard onder de rechter arm en m'n loodtas en aastas stop ik in de koelbox en neem die in m'n linkerhand. 1 seconde denk ik erover om de boel te droppen en naar de kant te zwemmen, maar toch maar niet.
Uiteindelijk weet ik de kant te bereiken, helemaal kapot, ik heb totaal geen kracht meer en loop te hijgen en te zweten als een otter. Ik ga op m'n vis kist zitten en rook een sigaretje om bij te komen. Hierna ruim ik m'n hengels langzaam op en in het schijnsel van de lamp zie ik 2 figuren, roerloos zitten op de toegangs planken van het strandpaviljoen, zonder licht en ze zeggen niets. Even krijg ik het gevoel dat ze me komen halen, dus ik zeg ook maar niets.

Als ik alles heb ingepakt zijn ze verdwenen zonder een geluid te maken, een vreemde ervaring. Ik loop een aantal malen de duinen in op zoek naar de uitgang, maar nergens te vinden. Dan zie ik een politie auto over de vloedlijn rijden, ik ga erop af en schijn in de kabine van de auto op een paar meter afstand, zonder vaart te verminderen rijden ze gewoon door. Tja, je zal ze een keer nodig hebben.
Ik ga weer op m'n viskist zitten en probeer rustig na te denken, dan zie ik vanonder het strandpaviljoen een lampje schijnen. Ik laat m'n spullen staan, want ik heb de kracht niet meer om ze me te sjouwen door het mulle zand.

Als ik daaraan kom blijkt er niemand te zijn en ga weer terug naar m'n viskist en spullen en ga zitten denken, bij een strandpaviljoen moet toch een toegangsweg zijn voor leveranciers. Ik sjok er weer naartoe en uiteindelijk vind ik een weg achter een tractor, ik loop weer terug om m'n viskist te halen en op de weg neer te zetten, dan weer terug voor m'n hengels, steun en koelbox met loodtas en aastas, want ik red het niet meer in 1 keer. Uiteindelijk kom ik 70 minuten later aan bij m'n auto via een ander pad, helemaal uitgeput rij ik weer naar Port Zelande. Ik drink nog 2 grimberg trippels tegen de schrik en na een onrustige nacht wordt ik om 17:00 uur weer wakker. Pfff, ik heb het gevoel dat ik door het oog van de naald ben gekropen, levensgevaarlijk dat strand van Renesse.

Vis greetz,

Willem

P.s. De foto's op de laptop gezet om ruimte te besparen voor het geheugenkaartje van m'n camera. Bij thuiskomst blijkt de laptop gecrashed te zijn, balen, vandaar geen foto's.